Op dit moment is het al 25 graden en als ik het mag geloven, kan het kwik ruim boven de 30 gaan stijgen. Ik ben absoluut geen zonaanbidder, ik vind het al snel veel te warm. De zon prikt op mijn huid en op mijn hoofd. Ondanks een zonnebril kan ik niet lezen, mijn gedachten gaan overal heen. Ik kan alleen denken aan een groot, koud glas water water bijvoorbeeld. Ik denk aan wat we vanavond moeten eten met deze warmte, aan de straaltjes zweet die langs mijn neus naar beneden lopen... ik draai wat rond op mijn stoel en klap met een zucht mijn boek of tijdschrift dicht en sta dan maar weer op.
Kortom, echt heel relaxed ben ik niet in de zon. Ik ben dus erg blij met onze tuin op het noordoosten. Er is de hele dag genoeg zon maar - halleluja - ook genoeg schaduw. Rond het middaguur is de zon van het huis af en is het binnen koeler dan buiten. Het enige jammere is dat ik nog steeds benen heb als melkflessen.
Deze dagen relax ik wel in de schaduw of binnen op de bank terwijl ik door onze vitrage naar buiten kijk. De kinderen spelen daar in het zwembad - als ze geen ruzie maken tenminste. Want dan ben ik ook wat minder relaxed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten